عصر شیعه

یالثارات الحسین

عصر شیعه

یالثارات الحسین

پاسخ به یک نظر!

بسم الله الرحمن الرحیم
چندی پیش نظری رو در یکی از وبلاگهام دیدم یه لازم دونستم در پاسخ به اون نظر مطالبی رو جمع آوری کنم.
نظر رو میزارم براتون(البته پوزش طلب می کنم اگر در این نظر از کلماتی که شاید خوشایند نباشه استفاده شده!)

نظر:سلام 
اگه منظورت عصر خر شیعه است که خوب اگه نه من عصر شیعه نشنیدم
خودت که میدونی شیعه یک حذب سیاسی است نه یه مذهب و اسلام فقط یک دین است که هیچ گونه مذهبی ندارد و این دو دسته شدن هم در طول تاریخ افرادی که از اب گل الود ماهی گرفتن و این حذب را به وجود اوردن به وجود امده
پس اول کمی فکر کن بعد ببین چی مینویسی و چه حذبی را مذهب مینامی
اگه غلطه یه سوال => چرا از 1.5 میلیون نفر مسلمون فقط 250میلیون نفر این حذب را پیروی میکنند!!! و اینکه چرا هر مسیحی یا هر نفری که دینی جز اسلام داره یه راست مییاد مسلمون میشه و نمیره شیعه بشه ؟ یا هر شیعه ای مسلمون میشه >اهل سنت پیامبرنمونش تو زاهدان و غیره...!!

لطفا برای خوندن مطالب کامل به ادامه ی مطلب رجوع کنید...
لطفا نظر بدید...
ادامه مطلب ...

اسلام و انسانیت

 اسلام و انسانیت

قرآن کریم بر تطابق کامل دین و انسانیت تأکید می کند: 
فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدّینِ حَنیفاً فِطرَتَ اللهِ الَّتی فَطَرَ النّاسَ عَلَیها لا تبدیلَ لِخَلْقِ اللهِ ذلِکَ الدّینُ٣٠ ) 
(به یکتاپرستی روی به دین آور. فطرتی است که خداوند همه را : القَیِّمُ ( ٣٠بدان فطرت بیافریده است و در آفرینش خدا تغییری نیست. دینِ پاک و پایدار ایناست.) (اصول کافی، ج ٢، ص ١٢ ) « کلُّ مولودٍ یولَدُ عَلَی الفِطرَة » همچنین حدیث شریفِ تعبیری است از اینکه اسلام هم سنگِ فطرت انسان است.

وقتی گفته می شود مفهوم اسلام همان تسلیم در برابر خداست، یعنی هرگاه چیزی یا کسی در جایگاه حقیقی خود در مجموعه خلقت قرار گیرد آن چیز یا کس مسلِم است. بنابراین، جایگاهی که خداوند انسان را برای رسیدن به آن آفریده است، همان انسانیتِ اوست و انسانیتِ او عینِ اسلامیتِ او نیز هست. انسان از این جایگاه طبیعی با خداوند و با همنوعان خود و آل طبیعت و آفرینش رابطه برقرار می کند. پس اسلامِ انسان، انسانیتِ اوست. آیات کریمه زیر، از سوره بقره، گویای این حقیقت است.

قولوا آمَنّا بِاللهِ و ما اُنْزِلَ إلَینا و ما اُنزِلَ إل ی إبراهیمَ و إسماعیلَ و إسحاقَ و یَعقوبَ و الاسباطِ و ما اُوتِیَ موسی و عیسی و ما اُوتِیَ النَّبِیّونَ مِن رَبِّهِمْ لا نُفَرِّقُ بَینَ أحَدٍ مِنهُم و نَحنُ لَهُ مُسلِمونَ. فَإن آمَنوا بِمِثْلِ ما آمَنْتُم بِه فَقَدِ اهْتَدَوْا و إنْ تَوَلَّوْا فَإنَّما هُمْ فی شِقاقٍ فَسَیَکْفیکَهُمُ اللهُ و هُوَ السَّمیعُ العَلیمُ. صِبغَه اللهِ و مَنْ أحسَنُ مِنَ اللهِ صِبْغَه و نَحْنُ لَهُ عابِدونَ ١٣٨ ) 

(بگویید: ما به خدا و آیاتی که بر ما نازل شده و نیز آنچه بر ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و سبطها فرود آمده و نیز آنچه به عیسی و موسی فرستاده شده و آنچه بر پیامبرا ن دیگر از جانب پروردگارشان آمده است، ایمان آورده ایم. میان هیچ یک از پیامبرا ن فرقی نمی نهیم و همه در برابر خدا تسلیم هستیم. اگر به آنچه شما ایمان آورده اید آنا ن نیز ایمان بیاورند، هدایت یافته اند اما اگر رو ی برتافتند، پس با تو سر خلاف دارند و در برابر آنها خدا تو را کافی است که او شنوا و داناست. این رنگ خداست و و رنگ چه کسی از رنگ خدا بهتر است. ما پرستندگان او هستیم.)


کتاب ادیان در خدمت انسان، ص 157